Tot mijn 19 heb ik veel gesport, begonnen met gym en atletiek en daarna 10 jaar gehockeyd. Het aller fijnste vond ik die momenten dat alles van zelf leek te gaan. Dat er een flow was waar in het rennen geen rennen meer was maar bijna een zweven en dat de bal daar heen ging waar hij heen moest gaan met moeiteloos overzicht en focus.
Op mijn 19e raakte ik chronische vermoeid zonder dat daar een duidelijke reden voor te vinden was. Sporten ging niet meer. Het niet meer kunnen sporten was een groot gemis.
Tot vele jaren later yoga op mijn pad kwam en het voornemen ontstond om elke dag een kwartiertje yoga oefeningen te doen. Gewapend met een Yoga Magazine ging ik thuis in de woonkamer aan de slag.  Oefenen ruim binnen mijn grenzen, elke dag de zelfde serie. Al gauw merkte ik dat ik fysiek sterker werd, mijn lichaamshouding verbeterde en er meer innerlijke rust ontstond met meer veerkracht en positiviteit. Dat gevoel van flow wat ik kende uit het sporten vond ik terug door yoga. 

Yoga blijft fascineren in het steeds opnieuw ontdekken van rust en balans in mijzelf.  Door bewust te bewegen en te ontspannen kom ik keer op keer thuis. De stilte achter en tussen de geluiden , de alles doordringende ruimte en het eeuwig schijnende licht. Eenzijn in aanwezigheid bij alles wat er is. Met acceptatie voor alle facetten van mijn zijn. Alles mag gevoelt en gedacht worden zonder oordeel zonder doel om ergens aan te komen. Dat wat ik ben "mijn ware natuur" is altijd aanwezig of ik me daar nou bewust van ben of
niet.

 Mijn vier jarige yoga opleiding heb ik gevolgd bij Docenten opleiding Yoga en Vedanta in Doorn.

Sinds 2021 studeer ik fysiotherapie bij de Hogeschool Utrecht. De kennis uit de fysiotherapie is een mooie aanvulling op het yogadocentschap.